Toen ik begon, ik denk rond 1974 en samen met mijn vrouw Rian, had de club 2 zgn. Matecobanen die op  de plaats van de huidige banen 3  en 4 lagen.  Het was nog de tijd van de houten rackets en alleen maar witte ballen. Ook de kleding werd geacht wit te zijn als ik me niet vergis. Later kwamen er 2 gravelbanen bij op de plaats van de banen 1 en 2. Weer later nog 3 gravelbanen - 5, 6 en 7 – en nu zijn alle banen inmiddels van kunstgras.

Wij moesten in die beginperiode aan de zijkant van het huis aan de Torenstraat van de heer Oomen, de toenmalige voorzitter, de sleutel van het zeer eenvoudige clubhuis ophalen en konden dan zelf koffie zetten en inhangen. Aan dit stenen gebouwtje werd later de zgn. “houten keet” aangebouwd. Voor dit nieuwe clubhuis/kantine werd een terras aangelegd waar de leden tegels voor konden kopen als bijdrage aan de “nieuwbouw”. Het houten gebouw was volgens mij een tweedehands bouwkeet of iets dergelijks, maar met de inspanningen van veel leden – timmeren, schilderen, leidingwerk etc.- werd het echt een gezellig onderkomen. We hebben hier enorm veel gezellige avonden en feesten meegemaakt waarbij de beentjes regelmatig van de vloer gingen! De bardiensten werden toen overigens door vrijwilligers gedaan. De ledenvergaderingen werden toen ook erg druk bezocht. Hoe zou dat toch komen? Dit  gebouw is echter helaas door een hevige brand verloren gegaan en we kregen er een modern nieuw clubhuis voor in de plaats. In dit nieuwe clubhuis heb ik nog als beginnend trombonist gespeeld in  een gelegenheidsorkestje dat speciaal voor het 25- jarig bestaan was opgericht.

Mijn bijdrage aan de club is in vergelijk met vele anderen niet zo groot geweest, maar ik heb op mijn eigen wijze toch mijn steentje bijgedragen door o.a. ’n paar jaar tennistrainer geweest te zijn.  Ik was ook lid van de jeugdcommissie. Dat ben ik later weer geworden toen onze kinderen gingen tennissen. Zeker die laatste commissie was een zeer enthousiaste en betrokken groep die voor hun inspanningen ook met een trofee onderscheiden zijn. Uiteraard organiseerden wij de jeugdclubkampioenschappen. In die tijd werden ook de gemeenten  Helvoirt, Haaren, Esch en Biezenmortel samengesmolten, wat ons op het idee bracht om het zogenaamde “Smelttoernooi” te gaan organiseren voor de jeugdleden van de tennisclubs uit die 4 kernen. Verder organiseerden we het P.I.P.-toernooi voor onze eigen jeugd en weekendkampen op o.a. De Distelberg en Fellenoord. In het bestuur van die jeugdcommissie zijn goede en hechte vriendschappen voor het leven ontstaan, waarvoor oprechte dank!

Naast al deze mooie feiten wil ik hier toch ook even stil staan bij de leden die ons in al die jaren ontvallen zijn. Ik ga geen namen noemen  en heb dat ook niet in mijn afscheidsbrief- verhaal  gedaan om te voorkomen dat ik iemand per ongeluk zou hebben vergeten.

Nogmaals en misschien wel ten overvoede, ik heb mooie tijden op de club mee-gemaakt en bewaar er ook goede herinneringen aan. Het gaat jullie allemaal én de club goed, en wie weet zien we elkaar nog eens als ik een keer kom kijken.

Met vriendelijke groeten,
Ton van Poppel